صادرات به معنی ارسال و یا انتقال محصولی از جایی به جای دیگر است اما به طور معمول مردم صادرات را ارسال کالا از داخل کشور به خارج کشور تلقی می کنند. به صاحب کالا که اقدام به خروج کالا از کشور می کند و به طور قانونی مجوز انجام این کار را از طریق دریافت کارت بازرگانی دریافت کرده صادرکننده گویند. صادرات یک کالا از داخل کشور به خارج کشور به دو دسته تقسیم می شود.
صادرات قطعی و حتمی به معنای خروج کالا از داخل کشور به خارج از کشور جهت فروش و کسب سود است. در این نوع صادرات، کالا هرگز به داخل کشور برنمی گردد. در این نوع صادرات که توسط تجار، بازرگانان و یا شرکت های بازرگانی انجام می شود هدف اصلی کسب سود است. در صادرات قطعی صادر کننده باید هزینه های گمرکی را به طور کامل پرداخت کنند هزینه های گمرکی از قبیل: آزمایش وتعرفه بندی انبارداری تخلیه و بارگیری هزینه متناسب با زمان تغییر میکند و هزینه های ثابتی نیستند.
ماده ۱۱۶-کالای صادراتی با اظهار در یکی از گمرک های (داخلی یا مرزی) مجاز صادراتی و پرداخت عوارض ( در صورت تعلق ) پس از ارائه گواهی هایی که به موجب مقررات باید اخذ گردد با صدور پروانه اجازه خروج از مرز های مجاز موضوع ماده ۱۰۳ قانون و تحت نظارت ماموران گمرک را خواهد داشت.
در صادرات موقت نیز کالا از کشور خارج میشود اما هدف اصلی و نهایی خروج کالا از کشور فروش و یا کسب سود نیست. بلکه در این نوع صادرات کالا جهت تعمیر و یا شرکت در نمایشگاه های خارجی از کشور خارج شده و پس از تعمیرات و یا پس از تمام شدن نمایشگاه باز به کشور برمی گردد. برای خروج کالا در صادرات موقت صاحب کالا باید اقدام ایجاد یک سپرده جهت به ودیعه گذاشتن آن کند. پس از کسب مجوز های لازم از گمرک صاحب کالا می تواند اقدام به خروج کالا کند.
ماده ۷۱- صدور موقت رویه گمرکی است که به موجب آن کالاهای مجاز برای اهداف معین شامل ساخت ، پردازش، تعمیر، تکمیل شرکت در نمایشگاه یا به عنوان وسایل نقلیه برای استفاده شخصی یا تردد بین ایران و کشورهای دیگر یا ماشین آلات و تجهیزات برای انجام خدمات فنی و مهندسی به طور موقت و ظرف مهلت معینی که در آیین نامه اجرایی این قانون مشخص میشود به خارج از کشور صادر و سپس به کشور بازگردانده می شود .
برای انجام صادرات بازرگانان باید مراحلی را پشت سر بگذارند. نحوه عملکرد بازرگانان در این مراحل میتواند تاثیر بسیار زیادی در کسب سود حاصل از صادرات داشته باشد. ما در این مقاله این مراحل را برای شما شرح خواهیم داد .
برای اینکه صادرات یا واردات به طور قانونی انجام گیرد صادر کننده و یا واردکننده باید کارت بازرگانی داشته باشند . بنابراین اخذ کارت بازرگانی اولین گام جهت انجام صادرات است.
جهت انجام صادرات، صادر کننده باید اقدام به افتتاح یک حساب بانکی در کشورهای خارجی کند؛ زیرا یکی از ضروریات انجام صادرات داشتن یک حساب بانکی در خارج از کشور است.
بازرگانان باید آشنایی کاملی با بازارهای خارجی و متقاضیان خرید کالای صادراتی که بازرگان قصد صادرات آن را دارد داشته باشند. تا بتوانند با رایزنی با متقاضیان خرید کالا بهترین مشتری را برای کالای صادراتی خود پیدا کنند .
بازرگان این کار را انجام می دهند تا مشتری را بیشتر با نوع کالا، کیفیت کالا و خدماتی که صادر کنندگان به مشتری ها ارائه می دهند آشنا کنند .
در صورتی که پیش فاکتور توسط مشتری تایید شد و قرارداد تنظیم شد. بازرگانان اقدام به بسته بندی و آماده سازی کالا مطابق با استاندارد هایی که در کشور مقصد وجود دارد می کنند.
پس از آماده سازی کالا نوبت به تعیین بهای گمرکی و دریافت مجوزهای لازم از ادارات مربوطه جهت انجام صادرات میرسد در این مرحله بازرگانان باید جهت خروج کالا از کشور کلیه مجوز های لازم را جهت ارائه به گمرک کسب کنند.
پس از دریافت مجوزهای لازم بازرگانان کالای خود را به گمرک اظهار کرده و سپس اقدام به بیمه کردن کالا می کنند. بیمه کردن کالا پس از حمل کالا به گمرک انجام می شود.
خریدار و فروشنده کالا جهت بازرسی کالا با یک شرکت بینالمللی قرارداد می بندند تا بتوانند گواهی بازرسی را جهت عبور از این مرحله از شرکت بین المللی دریافت کنند.
پس از اینکه فروشنده فاکتور فروش را صادر کرد و به تایید اتاق بازرگانی رسید. اتاق بازرگانی پروانه گمرکی کالارا صادر کرده و کالا از یکی از روش های زمینی، هوایی و یا دریایی به کشور مقصد ارسال می شود.